Revolutie voor Egypte - Toespraak bij demo bij de Egyptische ambassade in Warschau

Het menselijke verlangen naar vrijheid en waardigheid brandt intens in Egypte. We ondersteunen dit verlangen naar vrijheid, voor meer vrijheid en een kans om het eigen leven te scheppen. We stellen alleen de vraag: wat nu?

Zal het Egyptische volk de ene autoritaire leider die zich niet verantwoordt verruilen voor de andere, met een kortere regeringsperiode? Of zal het slechts de macht overdragen van een zeer kleine groep van heersers naar een bredere groep van heersers? Of zal het volk voor zichzelf meer directe controle over hun levens nemen, praktijken scheppen voor besluitvorming in de gemeenschap en op de werkplek?

Zal het volk genoegen nemen met regime verandering en dan voor de rest van hun levens passieve toeschouwers worden?

Zal vrijheid de afwezigheid van controle door de regering en religieuze organisaties betekenen, of zal het slechts een symbolisch gebaar zijn?

Zullen veranderingen van de economie meer van hetzelfde betekenen: eigendom in de handen van de rijken, waarbij de grote massa’s in armoede leven? Of zal het gemeenschapsbezit en gelijke verdeling betekenen?

Het volk in Polen herinnert zich de tijd dat “vrijheid” een van de hoofdleuzen van een beweging was, toen de massa’s die geïnspireerd waren om veranderingen te bereiken vochten voor regime verandering – en wonnen.
Maar wat vervolgens gebeurde met veel kenmerken van de beweging zou een waarschuwing voor iedereen moeten zijn. In plaats van controle op de werkplek hebben we slechts symbolische vertegenwoordiging. In plaats van massale verbetering van levensomstandigheden voor allen hebben we steeds rijker wordende elites en wijdverbreide armoede. In plaats van de volgende generatie hoop te geven op een beter leven worden ze belast en onder druk gezet door concurrentie, onzekerheid en klasse nadelen. In plaats van met
waardigheid te werken bedelen we om kruimels van onze werkgevers en accepteren iedere soort van vernedering om in deze economie te overleven. En in plaats van een rechtvaardiger maatschappij te scheppen hebben we een maatschappij geschapen van degenen die hebben en degenen die niet hebben,
met groeiende ellende voor de armen.

Politiek gezien hebben we de ene bende van autoritaire heersers verwisseld voor kliekjes die gedurende decennia aan de macht blijven, we hebben politieke inzet verwisseld voor politieke passiviteit en ambivalentie.
Onze wens voor het volk van Egypte en allen die volgen is om het beter te doen, te strijden en niet jullie potentiele macht te geven aan de volgende bende van leiders die beweert dat ze oplossingen voor jullie hebben!

Organiseer jezelf: in buurt comite’s, in vakbonden op de werkplek en raden, in regionale federaties, zelfs op het internationale niveau. Houdt de macht zo veel mogelijk aan de basis – neem besluiten op basis van directe
democratie, in open vergaderingen, niet door leiders te kiezen die zich niet verantwoorden! En mensen die je afvaardigt, ze zijn direct verantwoordelijk tegenover het volk, voor de besluiten die ze op het meest basale niveau onder elkaar nemen! Sta niet toe dat je wordt bestuurd, want te worden bestuurd betekent het verliezen van jullie vrijheid!

Egyptisch volk! Het teken van echte vooruitgang is de beweging in de richting van werkelijke gelijkheid: materiële en sociale. De “revolutie” is niets als het de grote massa’s van de Egyptische armen niet uit de armoede, vernedering en ellende beweegt, naar een positie van gelijk burgerschap, niet alleen met gelijke rechten, maar ook met gelijke levensvoorwaarden.

Egyptisch volk! Kom in opstand, maar niet alleen tegen jullie huidige politieke leiderschap! Organiseer je tegen de bazen die jullie tot slaaf maken en het systeem dat jullie massa’s in armoede en gebrek houdt.
Lang leve de vrijheid en de revolutie – werkelijke revolutie, geen regime verandering! Werkelijke vrijheid – directe democratie, zonder bazen of regeerders!