Op het moment van schrijven zijn er oorlogen in Libie, Ivoorkust, Irak en Afghanistan, opstanden in de Maghreb en het Midden Oosten, en arbeiders op ieder continent verzetten zich tegen pogingen om bezuinigingsmaatregelen op te leggen. De kapitalistische machten zoeken wanhopig ieder deel van de wereld af, op zoek naar extra winsten en marktcontrole, terwijl ze verenigd zijn in hun vastbeslotenheid om oorlog te voeren tegen de arbeidersklasse.
Dit is de echte werkelijkheid van het wereldwijde kapitalisme, dood, vernietiging en meedogenloze aanvallen op de arbeidersklasse, loonvoorwaarden en rechten!
Terwijl we de Dag van de Arbeid vieren moeten we ons er aan herinneren dat globalisering niets nieuws is. Tussen 1870 en 1914 ging het kapitalisme door een soortgelijke periode van wereldwijde uitbreiding.
Toen gebruikte het kapitalisme, net als nu, de krachten van globalisering om arbeiders aan te vallen, wat leidde tot een wereldwijde opstand door de arbeidersklasse.
De oorsprong van de Dag van de Arbeid ligt 125 jaar terug. In de Verenigde Staten werd op 1 mei 1886 een staking gelanceerd ter ondersteuning van de werkdag van 8 uur. Tijdens deze campagne werd een bom gegooid bij een demonstratie in Chicago, de politie arresteerde een aantal anarchisten die
prominent waren geweest in de strijd voor de werkdag van 8 uur.
De gearresteerde mannen waren duidelijk onschuldig, maar vier van hen werden door de staat geëxecuteerd, terwijl een ander in zijn cel stierf, naar werd beweerd had hij zelfmoord gepleegd. De executie van de vier mannen, die bekend zouden worden als de Haymarket Martelaren, veroorzaakte een massaal arbeidersklasse protest in de hele wereld, wat er toe leidde dat 1 mei werd uitgeroepen tot internationale arbeiders dag, ter herdenking van het offer van de vier vermoorde mannen. Laten we op deze Dag van de Arbeid niet alleen het offer van de Haymarket Martelaren herinneren, maar het internationalisme van de vroege arbeidersbeweging vieren, dat leidde tot het massale protest
tegen hun executie.
En op de internationale Dag van de Arbeid kunnen we ons laten inspireren door het feit dat de geest van opstand binnen de arbeidersklasse opnieuw ontstaat. De arbeiders in het Midden Oosten en Noord Afrika kwamen in opstand tegen dictatuur, toename van de werkloosheid en toename van de armoede. In Wisconsin (de VS) heeft de strijd tegen de poging om collectief onderhandelen te vernietigen geleid tot een internationaal protest. In Bolivia is er nu een algemene staking tegen neoliberale hervormingen en zijn er eisen voor een hoger loon. Ook in heel Europa zijn er protesten geweest tegen bezuinigingen, bezettingen in Londen, stakingen en protesten in Griekenland, Frankrijk, Spanje, Italië, Portugal, Ierland enz.
Deze mobilisaties laten opnieuw de kracht zien die gewone mensen hebben om verandering teweeg te brengen door zelf-organisatie en eigen acties. Dit kunnen vormen van strijd voor een toekomst zijn als ze breder zijn dan het veranderen van een regime en/of regering door een andere regering. Regeringen zijn er vanwege hun aard om de belangen van de kapitalistische economische dictatuur te steunen. Echte verandering zal tot stand komen als arbeiders vrije en strijdbare vakbonden organiseren, die het hele kapitalistische systeem van uitbuiting en onderdrukking uitdagen!
Het kapitalisme dat wordt gedreven door hebzucht past zich voortdurend aan en ontwikkelt zich voortdurend om diens belangen te verdedigen. In de hele wereld legt het kapitalisme deeltijd arbeid, flexibele contracten en flexibele werktijden aan arbeiders op. De behoefte om de productie constant
aan te passen heeft er toe geleid dat het kapitalisme een leger van deeltijd arbeiders heeft geschapen, dat willekeurig kan worden ingehuurd en ontslagen, afhankelijk van de vraag. Dit heeft geleid tot een wereldwijde toename van agentschappen voor tijdelijke arbeid, aangetrokken door de massieve winsten die kunnen worden gemaakt door de uitbuiting van arbeiders die niet in staat zijn permanent werk te vinden.
Globalisering maakt het productie proces kwetsbaar voor aanvallen. Arbeidersklasse verzet in een land verstoort de ketting van de productie, die leidt tot minder productie in andere landen. Deze kwetsbaarheid dwingt tot een verandering in militair denken. Zoals het kapitalisme meer internationaal wordt, zo moet de militaire macht die het kapitalisme verdedigt dit worden. Onder globalisering zijn de legers van de staat niet langer statische krachten die de grenzen verdedigen. Het moderne
kapitalistische leger moet vergaand mobiel zijn om snel en met overweldigende brutaliteit te reageren op iedere “verstoring”, ongeacht in welk land die kan optreden.
Het Nieuwe Strategische Concept dat vorig jaar door de NAVO werd aangenomen bepaalt hoe het Westen alle dreigingen tegen kan gaan, en niet alleen de “militaire” dreigingen. En, zoals we hebben gezien nu de tragedie in Japan de productie van bedrijven zoals Toyota in de hele wereld beinvloed, de
dreiging voor het wereldwijde kapitalisme is niet beperkt tot arbeiders onrust. Het NAVO document onderstreept hoe potentiele dreigingen kunnen worden geneutraliseerd, of het nu is in de vorm van cyber aanvallen, terroristische aanvallen, de gevolgen van wereldwijde opwarming of het risico van natuurrampen.
Om diens doel te bereiken streeft het wereldwijde kapitalisme naar versterking van de macht van de staat in alle aspecten van onze levens. De privé sfeer is niet “privé” en iedereen is verdacht, tot het tegendeel wordt bewezen. Dit in toenemende mate totalitaire kapitalisme zal nog steeds loyale, gesubsidieerde organisaties en de parlementaire politieke partijen nodig hebben om de illusie van “democratie” in stand te houden. Onderdrukking in het binnenland gaat samen met uitbreiding in het
buitenland. Globalisering leidt tot toename van de concurrentie tussen kapitalistische blokken. En de concurrentie tussen de ontwikkelende naties en het ooit oppermachtige westerse kapitalisme neemt toe. Terwijl de economische macht van de VS afneemt zal het zelfs nog meer afhankelijk worden van diens massieve militaire macht, om diens overheersing in stand te houden, waardoor de dreiging van kapitalistische oorlogen groter wordt.
Bij het bestrijden van het wereldwijde kapitalisme moet de internationale arbeidersklasse niet alleen strijden tegen kapitalistische uitbuiting en statelijke onderdrukking – het moet alle kapitalistische oorlogen bestrijden. Oorlogen tussen kapitalisten zetten arbeiders tegen arbeiders op en leiden tot de afslachting van de arbeidersklasse. Voor de arbeidersstrijd moet een anti-militarisme dat gericht is op het tegenwerken van de kapitalistische oorlogsmachine centraal staan. Als anarcho-syndicalisten zetten we ons als IAA in voor het organiseren tegen het kwaad van uitbuiting en onderdrukking en hebben we een lange traditie van anti-militarisme. Ons internationalisme is gebaseerd op klassenstrijd en wederzijdse hulp. We verwerpen het idee van de natie staat,
dat we zien als een middel om arbeiders op te delen, in het belang van het kapitalisme. We staan voor zelf-organisatie; onze kracht als arbeiders komt van onze vaardigheid om te organiseren, klasse solidariteit en de directe actie die we nemen tegen het kapitalisme en de staat. De IAA verwerpt alle
klasse samenwerking in al diens vormen. Ondernemingsraden en andere overleg organen die gebaseerd zijn op sociaal partnerschap zijn middelen om de klassenstrijd te ondermijnen. Staatsfonden zijn ontworpen om onafhankelijke arbeidersklasse actie en organisatie te ondermijnen. Onze wijze van
organiseren wordt uitgedrukt door democratische, federalistische structuren gebaseerd op herroepbare afgevaardigden. Voor de IAA is klassenstrijd niet een theoretische abstractie, maar een feit in het dagelijkse leven van arbeiders. In recente jaren heeft de IAA talloze internationale campagnes georganiseerd om arbeiders wereldwijd te ondersteunen. In de aanloop naar de Dag van de Arbeid van dit jaar heeft de IAA “Internationale anarcho-syndicalistische dagen van strijd tegen grenzen en in solidariteit met immigranten arbeiders” gelanceerd. Het is een campagne tegen de brutale uitbuiting van immigranten arbeiders door het kapitalisme.
En terwijl de IAA groeit en zich verspreidt zal onze strijd tegen het kapitalisme intenser worden. Voor ons kan de enige verhouding tussen arbeider en baas klassenstrijd zijn. En de klassenstrijd moet groeien, totdat het kapitalisme en de staat worden weggevaagd door de solidariteit van de internationale arbeidersklasse. Om te worden vervangen door de vrije federatie van arbeiders associaties gebaseerd op het libertaire communisme!
Het is in deze geest van waar internationalisme dat de IAA op de Dag van de Arbeid diens groeten en steun stuurt aan alle arbeiders die betrokken zijn bij de strijd tegen uitbuiting en onderdrukking!
Tegen de kapitalistische uitbuiting en onderdrukking – directe acties en solidariteit!
Lang leve de IAA en het anarcho-syndicalisme!
Oslo, 26 april 2011
IAA-Secretariaat
http://www.iwa-ait.org
Dit is de echte werkelijkheid van het wereldwijde kapitalisme, dood, vernietiging en meedogenloze aanvallen op de arbeidersklasse, loonvoorwaarden en rechten!
Terwijl we de Dag van de Arbeid vieren moeten we ons er aan herinneren dat globalisering niets nieuws is. Tussen 1870 en 1914 ging het kapitalisme door een soortgelijke periode van wereldwijde uitbreiding.
Toen gebruikte het kapitalisme, net als nu, de krachten van globalisering om arbeiders aan te vallen, wat leidde tot een wereldwijde opstand door de arbeidersklasse.
De oorsprong van de Dag van de Arbeid ligt 125 jaar terug. In de Verenigde Staten werd op 1 mei 1886 een staking gelanceerd ter ondersteuning van de werkdag van 8 uur. Tijdens deze campagne werd een bom gegooid bij een demonstratie in Chicago, de politie arresteerde een aantal anarchisten die
prominent waren geweest in de strijd voor de werkdag van 8 uur.
De gearresteerde mannen waren duidelijk onschuldig, maar vier van hen werden door de staat geëxecuteerd, terwijl een ander in zijn cel stierf, naar werd beweerd had hij zelfmoord gepleegd. De executie van de vier mannen, die bekend zouden worden als de Haymarket Martelaren, veroorzaakte een massaal arbeidersklasse protest in de hele wereld, wat er toe leidde dat 1 mei werd uitgeroepen tot internationale arbeiders dag, ter herdenking van het offer van de vier vermoorde mannen. Laten we op deze Dag van de Arbeid niet alleen het offer van de Haymarket Martelaren herinneren, maar het internationalisme van de vroege arbeidersbeweging vieren, dat leidde tot het massale protest
tegen hun executie.
En op de internationale Dag van de Arbeid kunnen we ons laten inspireren door het feit dat de geest van opstand binnen de arbeidersklasse opnieuw ontstaat. De arbeiders in het Midden Oosten en Noord Afrika kwamen in opstand tegen dictatuur, toename van de werkloosheid en toename van de armoede. In Wisconsin (de VS) heeft de strijd tegen de poging om collectief onderhandelen te vernietigen geleid tot een internationaal protest. In Bolivia is er nu een algemene staking tegen neoliberale hervormingen en zijn er eisen voor een hoger loon. Ook in heel Europa zijn er protesten geweest tegen bezuinigingen, bezettingen in Londen, stakingen en protesten in Griekenland, Frankrijk, Spanje, Italië, Portugal, Ierland enz.
Deze mobilisaties laten opnieuw de kracht zien die gewone mensen hebben om verandering teweeg te brengen door zelf-organisatie en eigen acties. Dit kunnen vormen van strijd voor een toekomst zijn als ze breder zijn dan het veranderen van een regime en/of regering door een andere regering. Regeringen zijn er vanwege hun aard om de belangen van de kapitalistische economische dictatuur te steunen. Echte verandering zal tot stand komen als arbeiders vrije en strijdbare vakbonden organiseren, die het hele kapitalistische systeem van uitbuiting en onderdrukking uitdagen!
Het kapitalisme dat wordt gedreven door hebzucht past zich voortdurend aan en ontwikkelt zich voortdurend om diens belangen te verdedigen. In de hele wereld legt het kapitalisme deeltijd arbeid, flexibele contracten en flexibele werktijden aan arbeiders op. De behoefte om de productie constant
aan te passen heeft er toe geleid dat het kapitalisme een leger van deeltijd arbeiders heeft geschapen, dat willekeurig kan worden ingehuurd en ontslagen, afhankelijk van de vraag. Dit heeft geleid tot een wereldwijde toename van agentschappen voor tijdelijke arbeid, aangetrokken door de massieve winsten die kunnen worden gemaakt door de uitbuiting van arbeiders die niet in staat zijn permanent werk te vinden.
Globalisering maakt het productie proces kwetsbaar voor aanvallen. Arbeidersklasse verzet in een land verstoort de ketting van de productie, die leidt tot minder productie in andere landen. Deze kwetsbaarheid dwingt tot een verandering in militair denken. Zoals het kapitalisme meer internationaal wordt, zo moet de militaire macht die het kapitalisme verdedigt dit worden. Onder globalisering zijn de legers van de staat niet langer statische krachten die de grenzen verdedigen. Het moderne
kapitalistische leger moet vergaand mobiel zijn om snel en met overweldigende brutaliteit te reageren op iedere “verstoring”, ongeacht in welk land die kan optreden.
Het Nieuwe Strategische Concept dat vorig jaar door de NAVO werd aangenomen bepaalt hoe het Westen alle dreigingen tegen kan gaan, en niet alleen de “militaire” dreigingen. En, zoals we hebben gezien nu de tragedie in Japan de productie van bedrijven zoals Toyota in de hele wereld beinvloed, de
dreiging voor het wereldwijde kapitalisme is niet beperkt tot arbeiders onrust. Het NAVO document onderstreept hoe potentiele dreigingen kunnen worden geneutraliseerd, of het nu is in de vorm van cyber aanvallen, terroristische aanvallen, de gevolgen van wereldwijde opwarming of het risico van natuurrampen.
Om diens doel te bereiken streeft het wereldwijde kapitalisme naar versterking van de macht van de staat in alle aspecten van onze levens. De privé sfeer is niet “privé” en iedereen is verdacht, tot het tegendeel wordt bewezen. Dit in toenemende mate totalitaire kapitalisme zal nog steeds loyale, gesubsidieerde organisaties en de parlementaire politieke partijen nodig hebben om de illusie van “democratie” in stand te houden. Onderdrukking in het binnenland gaat samen met uitbreiding in het
buitenland. Globalisering leidt tot toename van de concurrentie tussen kapitalistische blokken. En de concurrentie tussen de ontwikkelende naties en het ooit oppermachtige westerse kapitalisme neemt toe. Terwijl de economische macht van de VS afneemt zal het zelfs nog meer afhankelijk worden van diens massieve militaire macht, om diens overheersing in stand te houden, waardoor de dreiging van kapitalistische oorlogen groter wordt.
Bij het bestrijden van het wereldwijde kapitalisme moet de internationale arbeidersklasse niet alleen strijden tegen kapitalistische uitbuiting en statelijke onderdrukking – het moet alle kapitalistische oorlogen bestrijden. Oorlogen tussen kapitalisten zetten arbeiders tegen arbeiders op en leiden tot de afslachting van de arbeidersklasse. Voor de arbeidersstrijd moet een anti-militarisme dat gericht is op het tegenwerken van de kapitalistische oorlogsmachine centraal staan. Als anarcho-syndicalisten zetten we ons als IAA in voor het organiseren tegen het kwaad van uitbuiting en onderdrukking en hebben we een lange traditie van anti-militarisme. Ons internationalisme is gebaseerd op klassenstrijd en wederzijdse hulp. We verwerpen het idee van de natie staat,
dat we zien als een middel om arbeiders op te delen, in het belang van het kapitalisme. We staan voor zelf-organisatie; onze kracht als arbeiders komt van onze vaardigheid om te organiseren, klasse solidariteit en de directe actie die we nemen tegen het kapitalisme en de staat. De IAA verwerpt alle
klasse samenwerking in al diens vormen. Ondernemingsraden en andere overleg organen die gebaseerd zijn op sociaal partnerschap zijn middelen om de klassenstrijd te ondermijnen. Staatsfonden zijn ontworpen om onafhankelijke arbeidersklasse actie en organisatie te ondermijnen. Onze wijze van
organiseren wordt uitgedrukt door democratische, federalistische structuren gebaseerd op herroepbare afgevaardigden. Voor de IAA is klassenstrijd niet een theoretische abstractie, maar een feit in het dagelijkse leven van arbeiders. In recente jaren heeft de IAA talloze internationale campagnes georganiseerd om arbeiders wereldwijd te ondersteunen. In de aanloop naar de Dag van de Arbeid van dit jaar heeft de IAA “Internationale anarcho-syndicalistische dagen van strijd tegen grenzen en in solidariteit met immigranten arbeiders” gelanceerd. Het is een campagne tegen de brutale uitbuiting van immigranten arbeiders door het kapitalisme.
En terwijl de IAA groeit en zich verspreidt zal onze strijd tegen het kapitalisme intenser worden. Voor ons kan de enige verhouding tussen arbeider en baas klassenstrijd zijn. En de klassenstrijd moet groeien, totdat het kapitalisme en de staat worden weggevaagd door de solidariteit van de internationale arbeidersklasse. Om te worden vervangen door de vrije federatie van arbeiders associaties gebaseerd op het libertaire communisme!
Het is in deze geest van waar internationalisme dat de IAA op de Dag van de Arbeid diens groeten en steun stuurt aan alle arbeiders die betrokken zijn bij de strijd tegen uitbuiting en onderdrukking!
Tegen de kapitalistische uitbuiting en onderdrukking – directe acties en solidariteit!
Lang leve de IAA en het anarcho-syndicalisme!
Oslo, 26 april 2011
IAA-Secretariaat
http://www.iwa-ait.org
No comments:
Post a Comment